Beste Wills: Mijn man en ik, 60-plussers, hebben een uitnodiging gekregen voor een Koningsdag barbecue in de tuin van een bevriend echtpaar, samen met een paar vrienden die ook hun eerste vaccinatie hebben gehad.
Vóór Corona zou ik dit heel leuk gevonden hebben maar nu gaan mijn gedachten alle kanten op; rationeel en irrationeel. Mogen we handen schudden of zelfs omhelzen? Mondkapjes? Houden we nog afstand? Kan ik nog over koetjes en kalfjes praten na al die tijd? Wat zal ik aandoen?
Ik vind het spannend en ben ambivalent, zo gewend als ik ben geraakt aan mijn joggingbroek, zoomgesprekken en mijn vaste plek op de bank ‘s avonds. Maandenlang heb ik uitgekeken naar het einde van de (gedeeltelijke) lockdown, onze vaccinatie en de anderhalve-meter-samenleving. Nu steeds meer mensen (bijna al mijn leeftijdgenoten) voor het eerst gevaccineerd zijn komt dat moment steeds dichterbij en weet ik niet meer hoe dan. Wills?
Beste Ambivalente: Je bent niet alleen met je gemengde gevoelens over het aanstaande ‘nieuwe normaal’, gewend als we zijn geraakt aan thuisblijven en afstand houden. Dagelijks spreek ik mensen die maar nauwelijks kunnen geloven dat het veilig is om gevaccineerde mensen te omhelzen, samen te eten binnenshuis en zelfs met niet gevaccineerde mensen uit andere huishoudens samen te zijn. Dat is wat trauma met ons kan doen. Heel begrijpelijk: iedereen is sociaal en emotioneel door elkaar geschud door al die doden, zieken en economische ellende. Voor de gelukkigen onder ons had de pandemie ook positieve kanten: tijd voor het gezin, thuis eten in plaats van in het vliegtuig, langer slapen in plaats van in de file staan, desalniettemin heeft bijna iedereen, in meer of mindere mate, te maken gehad met angst, wanhoop, verdriet en (financieel) verlies.
Nu de overheid de teugels langzaam laat vieren moeten we wennen aan die onverwachte, zij het beperkte, vrijheid en worden we heen en weer geslingerd tussen de angst nog steeds besmet te raken, de vraag of we ooit weer normale dingen kunnen doen en zorgen over de toekomst.
Mijn advies aan jou – en mezelf- is niet anders dan wat geldt voor iedereen die een levensveranderende gebeurtenis heeft doorgemaakt. Benoem en normaliseer je angst. Bespreek het, breng het onder woorden. Angst legt het af tegen feiten. De wetenschap geeft houvast: vaccinaties beschermen ons en gaan besmetting tegen. Zie het terugkeren naar het gewone als weer terug in het zadel klimmen nadat je van je paard gevallen bent. Doordat we onze collega’s en familie terugzien veranderen de kaders van ons leven en verhogen we ons gevoel van welzijn. Net zoals vóór Corona zullen er altijd overal risico’s zijn. Navigeren naar het nieuwe normaal vereist tijd, geduld en bescheidenheid. Zeg maar ja tegen de uitnodiging voor de barbecue en de volgende stap? Joggingbroek verruilen voor een prachtige feestjurk.