Beste Wills: mijn vriend eet bijna alles met ketchup. Als bijgerecht, als garnering, overgoten over het hoofdgerecht… ketchup. Alle ‘57 varieties’ van H. J. Heinz. Het kwetst me als ik moeite doe een gevarieerde, smaakvolle maaltijd te maken die vervolgens overgoten wordt met ketchup. Ik ben er zelf niet gek op, eet het alleen met friet, in een apart schaaltje. Met mate, prima, maar niet als een essentieel onderdeel van ons eten. Hij wil niet zonder, zegt dat tomaten ook groenten zijn. Kunnen we een gulden middenweg vinden, Wills?
Beste Keukenprinses: als je er de meubels en de indeling voor hebt, dineer als adel ieder aan het uiteinde van een lange rechthoekige tafel en laat het los. Is dit iets nieuws, heeft hij een voedingstekort zonder dat te weten? Het lichaam kan vragen om wat het nodig heeft. Veel zout en en kruiden gebruiken kan ook een andere oorzaak hebben. Verlies van reukvermogen is een vroege marker voor de ontwikkeling van Alzheimer. Het gaat ver om ketchup (één klontje suiker per eetlepel) als groente te beschouwen, wat de Amerikaanse overheid in de jaren tachtig probeerde in een poging om te bezuinigen op de budgetten voor schoollunches.
Je weet nu wat hij gaat doen, dus span je niet zo in en pas je verwachtingen hierop aan. Er zou ook eens gekeken mogen worden naar waarom jij altijd kookt. Vraag hem van alles één stukje te proeven zonder ketchup om de impasse te doorbreken. Maak wat je lekker vindt. Daar zit niets kwaads in, je strooit je parelcouscous uit voor -ik neem aan een zeer intelligent, lief en aantrekkelijk- zwijn.
Al doordenkend: als jullie friet eten, dip jij de friet in een schaaltje met ketchup en hij giet de ketchup direct op de friet. So far so good. Wat nou als je een portie friet deelt. In dat geval adviseer ik een ketchupgevecht te voorkomen en haphaphap door te eten. Ketchup maakt lelijke vlekken op muren en plafonds, kleding en vloerkleden.
www.beter-samen.nl. Relatietherapie Amsterdam, Bergen, Texel.