Beste Wills: Onze dochter belt me geregeld om uit te huilen over iets dat haar vriend heeft gezegd of gedaan. Ze zijn 1,5 jaar geleden samen gaan wonen. Haar vader en ik waren niet enthousiast, omdat hij nogal dominant en bazig kan doen. Ik heb weliswaar in bedekte termen tegen haar gezegd hem wel tegengas te geven, maar ja, ze is volwassen en maakt haar eigen keuzes. Nu weet ik niet wat te doen als ze klaagt over haar relatie, haar leven en over nare dingen die hij doet en zegt. We zijn zo bezorgd.
Beste Moeder: We willen allemaal het beste voor diegenen waar we van houden. Als het niet goed gaat willen we ze beschermen, ons ermee bemoeien of zelfs redden. Humberto Tan in Zomergasten zei over zijn moeder: “Ze had ‘de blik’; als dingen niet gingen zoals zij vond dat het moest, dan keek ze mij zwijgend en intens aan, en corrigeerde ik mezelf.”
Zie jij het ook voor je? Ik begrijp dat jij je afvraagt hoe je kunt helpen zonder het over te nemen van haar en dat is een goed begin.
Met je handen op je rug kun je actief helpen door haar zorgen op liefdevolle toon en vol medeleven te delen, plus een vraag te stellen: “Hmmm dat klinkt niet zo goed- wat doet het met jou? Zei hij dat? Wat ga je er aan doen? Als het dan heel erg wordt: Nee he, ben jij het hier mee eens? Ik snap dat je hiervan van streek raakt. Heb je enig idee wat je gaat doen als het nog eens gebeurt?”
Een voorzichtige, suggestieve vraag stellen is één manier om de touwtjes in de goede handen te laten. Zie het als het licht aandoen in de gang op weg naar de uitgang. Door de regie bij haar te laten geef je haar een geschenk dat een leven lang meegaat; het vertrouwen dat ze er op eigen kracht uit komt. Dat ze het zelluf kan doen. Vraag maar aan Humberto.
www.beter-samen.nl Amsterdam, Heiloo, Texel.