Beste Wills: Ik ben zo verdrietig. Ik had er moeite mee toen de kinderen de deur uitgingen en mijn man en ik alleen achterbleven in een stil huis. Verjaardagen en feestdagen zijn hoogtepunten voor mij, want dan hebben we iedereen weer om ons heen. Maar nu is het zo dat mijn schoondochter ons al bijna een jaar niet meer wil zien. Haar man, onze zoon dus, heeft een alcoholverslaving. Hij heeft in een ontwenningskliniek gezeten en bezoekt nu de AA. Ik vermoed dat ze ons de schuld geeft van zijn problemen. Mijn zoon komt nog wel, maar altijd alleen. Het gaat goed met hem maar hij wil er niet over praten, en ik wil hem niet onder druk zetten, want hij heeft al problemen genoeg. Ik heb haar gebeld, geappt en gemaild zonder resultaat, ze kon zeker zien dat ik het was. Ook mijn andere zoon heeft ze verwijderd van haar Facebook en Instagram account en ze beantwoordt geen enkel bericht meer. Ik weet echt niet wat ik fout heb gedaan en denk er iedere dag aan. We zijn altijd aardig tegen haar geweest. Wat kan ik doen om haar weer terug te krijgen in de familie?
Beste Verdrietige: Meer dan je gedaan hebt, kun je eigenlijk niet doen. Je hebt duidelijk laten merken dat ze nog steeds welkom is, maar zij van haar kant is ondubbelzinnig in haar afwijzing; ze wil niets meer met jullie te maken hebben. Dus wordt het tijd om te stoppen. Blijf er niet over malen en hardnekkig proberen om je gezin weer te krijgen zoals jij het ‘t liefste ziet. Het lijkt me een goed idee als jij en je man naar een steungroep voor familie en vrienden van verslaafden gaan (die kan je op het internet wel vinden). Je kan daar veel van elkaar leren over het omgaan met de gecompliceerde problematiek van verslaving, en wat voor invloed het op de onderlinge relaties heeft. Zo kun je beter inzicht krijgen in je hele situatie, en kan het je helpen om te gaan met je nare gevoel zonder jezelf onder te dompelen in je dagelijkse portie verdriet. Je zult veel te weten komen over de gecompliceerde relationele gevolgen van verslaving en waardevolle lessen krijgen over grenzen stellen- maar bovenal- hoe je mensen en gebeurtenissen accepteert die je niet kunt veranderen.