Beste Wills: Ik zou weleens een ander geluid willen laten horen dan al die relatieproblemen en de lezers van de Flessenpost laten weten dat mijn man en ik (allebei gepensioneerd) het heel goed hebben samen. We koken samen, kijken films, gaan boodschappen doen, hebben gezamenlijke én eigen vrienden, wandelen veel met de hond en hebben hetzelfde gevoel voor humor. Als we allebei naar iets anders willen kijken doen we dat ieder in een andere ruimte.
Ik ben blij met hem. Kijk, net heeft hij buiten het pad naar de voordeur weer sneeuwvrij gemaakt. Zo is hij gewoon en ik prijs mezelf gelukkig dat we elkaar tegen zijn gekomen toen we pas 23 en 25 waren. Sindsdien zijn we samen en ik heb nooit anders gewild. We kennen elkaar en door en door en ons leven is echt niet altijd over rozen gegaan. Hij is en blijft mijn grote liefde en beste vriend. Natuurlijk zou ik wel even achter mijn oren krabben als Eric Scheerder of Jeroen Krabbé (!) ineens in mijn bed zou liggen maar…..
Beste Valentina: Stop! stop! stop! Hier onderbreek ik je want deze ode aan de liefde is zo al meer dan genoeg om mij en alle lezers stikjaloers te maken. En dan zijn de marathons van Valentijnfilms aankomend weekend nog niet eens begonnen. Aan deze liefdesverklaring heb ik niets meer toe te voegen zo dierbaar, liefdevol en hartverwarmend. Heerlijk voor jullie, minder voor mij want op deze manier- brodeloos- houd ik de wolven niet buiten de deur.
Even aandacht graag dames en heren Flessenpostlezers, hoe zit het met uw zorgen over onmogelijke keuzes, problemen met liefdes die niet mogen, zieke echtgenotes, ruziënde schoondochters, gemene exen, kinderen die op de erfenis jagen, relaties die op springen staan, kleinkinderen die je niet mag zien, eenzaamheid, kortom leed en ellende? Eerst corona, toen sneeuw en ijzel en nu ook nog gelukkige mensen. “Waar blijft het gerinkel in mijn kousenwinkel?” (Vrij naar Joost van den Vondel).
Open voor bestellen en afhalen: www.beter-samen.nladvertentie
