Beste Wills: sinds zijn burn-out en depressie fietst mijn vriend dagelijks twee uur en is in het weekend zeker een halve dag weg.
Hij wil weten ‘hoe goed hij kan worden’. We werken allebei vier dagen en hebben twee kinderen onder de vijf. De ochtenden met-de- kinderen -naar de -opvang komen op mij neer en ook delen van het weekend als hij lange tochten maakt. Het is een van de weinige dingen waar hij plezier in heeft, wat ik hem gun. Voorheen hadden we de taken eerlijk verdeeld. Ik raak uitgeput, krijg een hekel krijg aan dat gefiets en aan hem. Wills?
Beste Spaakinwiel: hoe kan hij zelf niet zien dat dit oneerlijk is. Dat jíj hierover moet beginnen. Dat hij het prima vindt dat jij alles alleen doet. Over een paar jaar, als de kinderen groter zijn, kan hij racefietsen wat hij wil maar tot die tijd: nee. Wat dacht-ie van vroeg vertrekken en terug zijn voor de kinderen wakker worden. Een balans vinden tussen hoofd leegmaken, relatie redden, vader-kind band opbouwen en zijn vriendin heel houden.
Het alfabet heeft 26 letters (204 als je in Japan bent), gebruik ze. Vertel hem wat je dwarszit, nu praten nog praten is en jij nog net geen opengedraaide hogedrukspuit vol opgebouwde frustratie. Zeg hem wat je niet gezegd hebt omdat je hem wilde sparen. Dat hij teveel tijd en energie van de relatie afsnoept om zijn racefiets doelen te spekken. “Ik ben blij dat het zoveel beter met je gaat en je een uitlaatklep hebt gevonden. Lang getwijfeld iets te zeggen omdat ik zie hoeveel plezier je erin hebt, maar ik kan en wil niet meer ’s ochtends en een halve dag in het weekend alles alleen doen met de kinderen. Laten we kijken wat we kunnen veranderen thuis én jij kunt blijven trainen”.
Veel succes met deze wake-up call. Lukt het niet, vraag dan jezelf af of je zo wilt leven. Als hem dat niet uitmaakt, heb je een groter probleem waar ik je hier niet mee kan helpen.
www.beter-samen.nl Amsterdam, Bergen, Texel.
