Best Wills: Ik houd van mijn vrouw en ze is een lieve moeder voor onze zoon. Het probleem is dat ze de afgelopen paar jaar minstens 11 kilo is aangekomen sinds ze door corona veel thuis werkt en ik haar nu veel minder aantrekkelijk vind dan daarvoor. Dit zeg ik niet direct tegen haar maar ga nu alleen boodschappen doen (gezonde dingen) of even bij mijn ouders op bezoek, waar ik me dan weer schuldig over voel.
Soms geef ik hints dat ze misschien wat meer zou kunnen bewegen maar dat werkt averechts. Ergens ben ik ook in haar teleurgesteld dat ze het zo ver laat komen. Wat kan ik doen als ik er niets aan kan doen?? Zijn mijn schaamtegevoelens oneerlijk of mag ik van haar verwachten dat zij gezond blijft? Wat zal onze zoon hiervan denken?
Beste Echtgenoot: Je vrouw veranderen in een aantrekkelijkere versie van zichzelf ligt buiten jouw invloedsfeer behalve als je plastisch chirurg bent. Ik vermoed niet dat ze snacks belangrijker vindt dan haar partner of dat ze niets voor je over heeft, maar eten is een dominante, valsspelende tegenstander en ze is zeker niet de enige in de corona gewichtstoename arena.
We kunnen niet zonder, zijn er minstens 3 x per dag mee bezig en de rest van tijd horen we de voorraadkasten en de koelkast roepen. Plus ongezond eten en weinig bewegen kan leiden tot depressie waardoor we ongezond gaan eten en weinig bewegen. Blijkbaar ben jij in staat geweest keuzes te maken waardoor je nu een acceptabel gewicht hebt en in een goede conditie bent. Helaas werkt jouw motivatie niet voor haar, net zo min als een ultimatum stellen. Het is niet hopeloos, maar veranderen zal ze zelf moeten doen, om haar moverende redenen.
Je mag er wel wat van zeggen. Ze heeft er recht op te weten wat haar partner ziet en voelt en wat haar eetgedrag haar uiteindelijk gaat kosten; dit is geen ‘fat-shaming’, maar een wake-up call. Wees eerlijk tegen haar en zeg hoe je afstand van haar neemt, je schaamt voor je eigen gedachten en ermee worstelt dagelijks getuige te zijn van hoe jouw steun en toeverlaat in dit leven zichzelf verwaarloost.
‘Demons hate fresh air’ (Ingmar Bergman), dus wat dacht je ervan haar uit te nodigen mee te gaan wandelen naar je ouders, de winkel, de duinen of het strand. Hebben jullie alle tijd en ruimte om rustig te praten over wat ze graag aan jóu veranderd zou willen zien.
