Beste Wills: Mijn vorige relatie was heftig, en naar het einde toe zelfs gewelddadig. Hij was een dagelijkse blower, dronk veel en werd fysiek en verbaal steeds agressiever, want alles wat er mis was in onze relatie lag aan mij. Na mijn vertrek ben ik met niets begonnen en het gaat nu goed met me. Onlangs zag hem toevallig lopen. Ik schrok ervan hoe oud en sjofel hij geworden was, zijn blik was leeg en hij zag er opgeblazen en onverzorgd uit. Hij herkende me niet eens. Enerzijds voelde ik leedvermaak: haha vriend, je krijgt wat je verdient, maar anderzijds, gek genoeg, ook medelijden met de stakker. Moet ik toch niet iets doen, hij heeft geen kinderen die voor hem kunnen zorgen?
Beste Bezorgde: Het is moeilijk iemand onderuit te zien gaan, zelfs als diegene de schuld van zijn ongeluk buiten zichzelf zoekt. Het is menselijk – want zo gemakkelijk – een schuldige aan te wijzen voor ons ongeluk of mislukkingen: een liefdeloze moeder, moeizame schoolcarrière, een heks van een ex, machtsbeluste leidinggevende of Hugo de Jonge. Terwijl het vaak een kwestie is van onze persoonlijkheid, genen, het noodlot of domme pech.
Dus niet jij maar híj moet hier iets doen. Hij zou moeten ophouden zijn geliefden te beschuldigen en misbruiken. Hulp zoeken voor zijn verslavingen en psychische kronkels, en (in het ideaalste geval) vergeving vragen voor zijn fouten in het verleden, leren anderen van dienst te zijn en een vreedzaam leven leiden.
Zeg tegen jezelf: ‘Ik ben de minst geschikte persoon om hem te helpen en uit zelfbehoud ga ik hem uit de weg. Er is hulp genoeg als hij dat wil, en het is niet mijn taak.’
Er is toch iets wat jij kunt doen namelijk in therapie gaan om opkomend schuldgevoel over je eigen ‘terugveroverde’ leven de kop in te drukken, nu je ex depressief en verdwaasd anderen het leven zuur maakt. Je verdient het te weten waarom je compassie en in dit geval misplaatste verantwoordelijkheid voelt. Ervaar je overlevingsschuld, wil je een ‘helpershigh’, ben je codependent, of lijdt je aan het Stockholm syndroom?
Hoeveel variaties denk jij dat hij gehoord heeft van: ‘Je moet hulp zoeken?’. Van zijn collega’s, van zijn familie, van zijn eerdere partners, van de wijkagenten, van de huisarts, van zijn vrienden die uiteindelijk de telefoon niet meer opnamen. Het is hen allemaal niet gelukt, (denk Amy Winehouse ‘No!No!No!’). Laat medelijden over aan onze heiligen en houd je eigen koers in de gaten. Je hebt jezelf gered, Dame, en dat is Yes!Yes!YeS! in het kwadraat.
www.beter-samen.nl: Wat kan ik voor jullie doen?