Vroeger is nou niet!

Wills Langedijkcolumn

Beste Wills: Een jaar geleden zijn we verhuisd van Amsterdam-Centrum naar een dorp in de buurt van Alkmaar. Het is fijn om een huis met een tuin te hebben, vooral voor onze twee kleine kinderen. Toch ben ik verdrietig. Ik heb heimwee naar onze oude buurt en onze etage 1-hoog waar mijn man en ik samen volwassen zijn geworden en waar de kinderen geboren zijn. Ik heb het er moeilijk mee dat dit allemaal voorbij is. Heb je wijze woorden voor me over hoe om te gaan met de verhuizing naar ‘de provincie?’

Beste Stadse Dame: Een verhuizing is en blijft een gok en wie dit ontkent is niet eerlijk of gewoon optimistischer dan ik ben. Maar geef het nog even de tijd. Volgens de Noord-Hollandse nuchterheid van Hans Klok (in ‘Zomergasten’) gaat het bij iedere act om de belofte, de wending en de ontknoping (‘The Prestige’), en een jaar op een nieuwe plek is nog de belofte fase. Het beste wat ik erover kan zeggen is: maak van deze fase in jullie leven een positieve ervaring door het goede, waar je blij van wordt te benadrukken en afscheid te nemen van wat nooit meer terugkomt. Du musst dein leben ändern (Rilke). Je studietijd? Voorbij. Je vroegere buurtje? Das war einmal.

Zie de kansen op je nieuwe plek. Maak iets prachtigs van de tuin. Wandel met je kinderen in stukjes over de West-Friese Omringdijk. Drink in het weekend met je man koffie met de tuindeuren open. Bedenk dat je geen rondjes hoeft te rijden op zoek naar een parkeerplaats en dat je nooit meer wakker wordt van lallende toeristen.
Helpt dit allemaal niet (en als de financiën het toelaten), kunnen jullie later altijd besluiten het geprobeerd te hebben en op zoek gaan naar een plek die beter bij jullie past. Dat is voor de één een tuin, voor de ander de drukke stad, honden of poezen, Ajax of Feijenoord. Verschillen zijn heel gewoon. Dat kinderen een tuin nodig hebben is maar een aanname, niet meer dan dat.

Wen er maar aan dat als je ouder wordt veranderingen elkaar onophoudelijk opvolgen en daar helpt geen moedertjelief aan. Het is niet erg om verdrietig te zijn over iets wat voorbij is: het betekent dat dat iets was om van te houden. “Vroeger is nou niet’ zei mijn West-Friese vader. Deze wijze woorden zijn nu voor jou.

www.beter-samen.nladvertentie