Beste Wills: Mijn vriendin en ik zijn nu ongeveer een jaar samen en ik hou echt van haar, maar er zijn momenten dat ik haar eetgewoonten niet meer trek en het uit wil maken. Ze heeft ontelbare, ondefinieerbare redenen om iets wel of niet te eten, er is geen peil op te trekken. Ook moet het precies goed klaargemaakt zijn anders ‘verpest het de maaltijd’. Als het bladerdeeg een beetje bruiner is dan ze lekker vindt is het gelijk een ramp. Ook moeten de porties precies even groot zijn, ze telt hoeveel stukjes broccoli ik heb opgeschept en hoeveel er op haar bord liggen.
Restaurantbezoek is helemaal een ramp. Het begint al bij het bestellen; dat doet ze pas als ze van iedereen aan tafel weet wat hij of zij wil eten. Vervolgens onderwerpt ze de ober aan een kruisverhoor over wat er precies in een gerecht zit, ook al heeft ze absoluut geen voedselallergieën. Als ze dan eindelijk besteld heeft maakt ze zich zorgen of ze het wel lekker zal gaan vinden, en als ze het niet lekker vindt is haar hele avond bedorven en gaat ze, ook de volgende dag, maar door over hoe ze dat nou fout heeft kunnen doen.
Ik weet niet waar dit gedrag vandaan komt of hoe ik dit gedrag kan veranderen. Zelf ziet ze geen probleem en zegt ze dat ze bewust kiest en daarom zo gezond is. Nou, ik ben ook heel gezond en kan wél een vegetarische curry bestellen zonder dat ik hoef te weten of er zeezout is gebruikt. Kun je me helpen?
Beste Begrijp ’t niet: Het gedrag dat jouw vriendin vertoont is te ernstig om af te doen als ‘eetgewoonten’. Het is al zo erg dat je het uit wilt maken om die hele poppenkast van bladerdeeg en stronkjes broccoli tellen, dat zegt genoeg. Zie onder ogen dat je vriendin een serieuze, onbehandelde (eet-)stoornis heeft, waardoor het samenleven met haar een een tour de force is geworden. Zo is het en niet anders. En omdat je driemaal daags eet, komt het dagelijks terug. Ze beschouwt haar gedrag als positief, dus zal ze het niet uit zichzelf veranderen. Het gevaar bestaat dat het erger wordt en overslaat naar andere terreinen.
Je hebt het nu lang genoeg aangezien. Zet haar voor het blok: zeg haar dat je het uitmaakt als ze haar probleem niet aanpakt, omdat het voor jou een opgave is geworden met haar samen te leven. Hopelijk komt die boodschap aan. Zo niet, kies dan voor jezelf en ga.