Mijn vriend, zijn ex en zijn tattoo.

Wills Langedijkcolumn

Beste Wills: mijn vriend heeft de naam van zijn ex op zijn pols getatoeëerd. Ze zijn al drie jaar uit elkaar. Ik heb haar nooit ontmoet want dat kan ze niet aan. Ik heb moeite met zijn tattoo. Sowieso vind ik tattoos niks, en zou niet willen dat hij mijn naam op zijn arm laat zetten wat hij heeft voorgesteld.  Ondertussen gebeurt er niks. Dat maakt mij onzeker en vraag me af of hij de tattoo niet weg wil halen omdat hij nog van haar houdt. Nog een keer vragen? Is dit kinderachtig van mij, Wills?

Beste Tattoo: smaken verschillen en veranderen. Weet hij hoe jij over tattoos denkt of heb je je ingehouden voor de lieve vrede. Geef alsnog toe: “Je weet (wel/niet?) dat ik een probleem heb met deze tattoo. Lief dat je mijn naam op je arm wilt zetten, maar ik heb een probleem met tattoos in het algemeen”. Dan kun je twee dingen doen. Of je laat het echt los, echt, óf je zegt dat je het niet los kúnt laten, en wat er nu moet gebeuren.

Kijk voor de vraag of hij nog van háár houdt naar hoe hij tegen jóu doet. Heeft hij aandacht voor jou, luistert hij naar jou, is hij er voor jou?  Dat zegt meer dan een oude tattoo.  Wat zie je, wat voel je. Doe jij meer moeite voor hem dan andersom? Als je twijfels hebt over de relatie, breng dat ter sprake. Als jullie gelukkig zijn is de tattoo maar inkt.  Aan hem de keus om de tattoo weg te laten halen, te bedekken of te negeren. Liefde is krachtig maar onderschat niet de aantrekkelijkheid van iets wat niets kost en pijnloos is.

Niet alles is meteen duidelijk dus even aankijken kan altijd.  Je hebt van zijn tattoo een (verborgen) proef op de som gemaakt: als hij van me hield zou hij dát doen. Dat hoeft niet en heeft hij er geen idee van dat hij getest wordt.  Wees duidelijk. Je zet je erover heen óf je zegt hardop dat je dat niet kunt en wat je wilt. Dat geldt voor tattoos en voor alles. Gelijkwaardige partners laten elkaar weten waar ze staan.